***
Эшшо уг дырты-ай йылпумъянъёс
Улонэлы лэсьтылыны – вазесь соос.
Мынам нош адӟонэ – сюрес вылын кулон,
Кизилилэн бордаз киын йӧтскон.
Шӧртчылӥзы – аръёс, мадьёс, выжыкылъёс,
Уйшор тылскемъёслэн лызпыр ӵынъёс.
Вал вакытъёс – монэ яратъязы,
Озьы ини – куке но ведь яратӥзы…
Нош улонам маке пӧрмымтэез сярысь
Уг жаляськы – берен сюрес ӧвӧл вылысь.
Эн мӧзмы ни – ӧвӧл уг янгышед тынад,
Ма мон но янгыштэм тынад азяд.
Вапумъёс, вакытъёс ӝуаса бырыло,
Пурысё нуналлэсь пуксёнзэ пусйыло.
Вӧсяськон мытӥсько янгыш пыр:
Инмаре, тон эн кушты огсыр!
Я, мед ни сюсьтылэ уйин сылмоз,
Ӵукна монэ шудбур сайкатылоз,
Шӧдо мон сюлмылэсь куалекъямзэ,
Тӧлъёс улын та лулылэсь лӧптылэмзэ.
